Dicam rem graven, nunc: veritas est celata
sed tempus eam possit perdere et violare
In calamitate, morte, fama, in maledictio erac ibi hic
In misericorde, bello, tenebris, up ipsus malus stabat hic
In blasphemia, impietate, in terribli forma est hic
In clamore, vanitate: Estne vera forma, non vera? Non vera?
Oculos tuos aperite occulusos, ecce!
Rubem florem in canam terram tulit.
Spes, ea spes, sola.
Memoriam antiquam et veritatem et donam.
Veritas invisibilis est, sed manet, manet in perpetua.
Diem pacis, risum, placidem...Vitam, fructum, felicem...
Bonitatem, ordinem...Consensum, aequum, lucem...
Omnis eos petunt, ergo hujus dolevat vulnus.
Quiete, sed corte. Vultne amorem, vel non vult? Vel non vult? O!
Trans finem temporis, cor mei, vola.
In terram hic donat spiritum, solus ego, solus ego id scio.
In maledictio erac ibi hic. Up ipsus malus stabat hic
In terribli forma est hic. Estne vera forma, non vera?
Vultne amorem, vel non vult? Quisne id scit?
Oculos tuos aperite occulusos, ecce!
Rubem florem in canam terram tulit. Spes, ea spes...
Trans finem temporis, cor mei, vola.
In terram hic donat spiritum, solus ego, solus ego id scio.